مثل روز اول!

با من حرفی بزن

تن صدایت درست مثلِ

اذانی ست که در گوشم گفته اند

هنوز در خاطرم مانده

تمام حروف و حرکتها

بیا دوباره با من

درست مثل روز اول...

شمشیر سمی

تو را مسموم کردند چون حسن

و شهید چون حسین

و این همه شد

با آن شمشیر سمی...

تکه های گمشده

در نزدیکی خدا

تمام تکه های گمشده ام

افتاده اند

گفت بیا

برای خودم بود

نه خودش...!

می خواست

ناقص نمانم و مفلوک

مثل این روزها...

برای خودم گفت بیا

کاش می فهمیدم

و شاید هم

ان تکۀ فهم من

کمی جلوتر

پیش پای خدا

افتاده باشد

باید سجده ایی

کنم زودتر!

عصبانی کردن دوست!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

حنابندان علی

سحر نوزدهم

مسجد کوفه

حنابندان علی بود...!

حیف جای فاطمه خالی ست

نقطه ضعف علی

کاش هیچ وقت

نمی پیجید در شهر

تیر از پای تو

بیرون کشیده اند و

تو تازه بعد نماز

فهمیده ایی!

از آن روز دشمن فهمید

نماز،نقطه ضعف علی ست

طعم درد را

کفر و نفاق
تمام قدرتشان را ریختند
در بازوان ابن ملجم نامرادی!
اما باز علی
احساس نکرد
کوچکترین دردی را!
باید از تیری که
بیرون کشیده بود
حسن از پایت
می پرسیدند
علی در نماز
یعنی چه!

سنت خانوادگی

پدر با خون سر و
پسر با خون گلو
رنگ کردن محاسن
سنت این خانواده است

راه بندان فرشته ها

امشب

راه که می روی

حواست باشد

تنت به تن

که می خورد

آری امشب

راه بندان فرشته هاست

آمده اند برای تو

امضا بگیرند

از امام زمان...

روزۀ من

مولای من

وقتی تو روزه ایی

یعنی که من

فقط گرسنه و

تشنه بوده ام!