...............................................................پی نوشت:
باعرض معذرت البته.
...............................................................پی نوشت:
باعرض معذرت البته.
با خود می گویم
آمده ام برای نرسیدن به تو.
و خود را دلداری می دهم که
رسیدن
یا نرسیدن
مهم نیست.
فقط باید
آخر واژه ها تو باشی
مثل رسیدن به تو
نرسیدن به تو
من و تو
...
مثل این شبهای من
و نیشخندهایت بدتر از نیش عقرب...
مثل این روزهای تو
به تو گفتن کجایی؟
که این سوال دردی را دوا نمی کند.
باید گفت
یاصاحب الزمان
کجایم؟
یعنی هنوز روی ریل انقلابیم.
انقلابی که قیام مظلومین علیه ظالمین عالم بود و هست
مگر می شود مظلوم و ظالم دستشان در یک کاسه باشد.
***
دیروز پدران انقلابی ما
پیروزی بر استبداد داخلی را ، با فرار شاه خائن جشن گرفتند
اما استبداد خارجی هم چنان پابرجاست
و حالا نوبت ما رسیده است
تا جشن پیروزی بر استبداد خارجی را
برپا کنیم به زودی.
وعده ما
نماز جمعه بیت المقدس...
که دعای مظلوم مستجاب است
گفتم آری قول خداست.
گفت پس چرا دعای من به اجابت نرسید؟
گفتم چگونه شود وقتی همین ظلم را
در حق دیگران مرتکب شده ای!!!