چند لیتر باران

نامه نوشت.

مدتی بود سرعت اینترنت آنقدر کم شده بود که ایمیل هایش نمی رفت.

بی مقدمه نوشت:

عصای سفید

در غیبت عینکی سیاه

               بی رنگ شد

     عالم رنگی ما دو تا

                 سرودم پر از امید

   عصای سفید من کجاست؟

رنگ گناه

اسم شهرم،شهر دقیانوس ها!

اشتباه شد،شهر اختاپوس ها!

از برای شستن رنگ گناه

کم  بیاید  آب  اقیانوس ها !

قصه های شب

یوسفم تویی و  تو  بنیامین

من چو یعقوب از فراق غمگین

قصه عشق ما جهانی شد

قصه های شب بچه ای در چین!

آهو

کاش در حوض حرم قو می شدم

یا که در صحنت اذان گو می شدم

تا سرم  گردد نوازش گاه  تو

کاش پیش  پایت آهو  می شدم

کنج هیئت

حضرت معصومه نانم داده است

مرده ای بودم که جانم داده است

بی سروپا،بی پناه و دوره گرد

کنج هیئت آشیانم داده است

جامی ز کوثر

بر فاطمه اخت الرضا باشد درودم

محشرهمان لحظه درست بدو ورودم

آمد سراغم در یدش جامی ز کوثر

تا ذکر یا معصومه  مولاتی سرودم

میثم تمار

ای درد درمان را چرا کردی خبردار!

با درد اهل جنت و بی درد در نار!

شد قسمت ما وقت تقسیم مناصب

چون میثم تمار سر برچوبه دار!

تار گیسو

طبع شعریم به عشقت باز شد

تار  گیسویت برایم  ساز  شد

مرده بودم قرنهای بی حساب

تاشنیدم یاحسین اعجاز شد

قاب چشم هایم

نیستی این دل چه طوفانی شده 

 چشم هایم بی تو بارانی شده

تا که در قاب چشانم جا شدی

صورت از اشکم چراغانی شده