کاش در حوض حرم قو می شدم
یا که در صحنت اذان گو می شدم
تا سرم گردد نوازش گاه تو
کاش پیش پایت آهو می شدم
کاش در حوض حرم قو می شدم
یا که در صحنت اذان گو می شدم
تا سرم گردد نوازش گاه تو
کاش پیش پایت آهو می شدم
حضرت معصومه نانم داده است
مرده ای بودم که جانم داده است
بی سروپا،بی پناه و دوره گرد
کنج هیئت آشیانم داده است
بر فاطمه اخت الرضا باشد درودم
محشرهمان لحظه درست بدو ورودم
آمد سراغم در یدش جامی ز کوثر
تا ذکر یا معصومه مولاتی سرودم
طبع شعریم به عشقت باز شد
تار گیسویت برایم ساز شد
مرده بودم قرنهای بی حساب
تاشنیدم یاحسین اعجاز شد