ابن زیاد می آید
و کوفیان دوباره یادشان می افتد
که بدجور شیفتۀ دیکتاتوری اند!
کابوس "انتخابی" که ارمغانبعضی از بچه های مذهبی و حزب اللهی
طعم شیرین انتخاب را نچشیده اند تا حالا!
همیشه دیگران به اسم دین و تکلیف و وظیفه
به انها تحمیل کرده اند منویاتشان را
برای همین است که در دفاع از عقاید خود
فقط تکفیر و گریه و داد و فریاد را بلدند!
حسین تشنۀ شهادت است و
دشمن آب را می ببندد!
هیچ کس تو را نفهمید
جز خدا!