علی اکبری

بدنش را روی پل بغداد گذاشتند

گفتند "ببینید سالم است

و هیچ جای شمشیرو نیزه ای نیست بر آن"

جگرش اما از زهر

علی اکبری شده بود!

سینه خیز

مجروح و زخمی

خود را روی زمین می کشد...

تو بخوان سینه خیز!

شاید می خواسته خود را برساند

کنار علی اکبرش

حسین!

علی اکبر

"حسین منی" یعنی حسین ِ محمد/و/"انا من حسین" یعنی محمد ِ حسین

که می نامی اش علی اکبر...

ساحر

علی که پا به میدان گذاشت...

پابه سن گذاشته ها فریاد زدند"محمد آمده یاری حسین"

جوان تر ها حیران وسط معرکه می شنیدند

"این سحر حسین است

او هم مثل پدرش ساحر است و کافر...

فریب نخورید...

با شمشیرهایتان فتنه ی  این جادوگر را بخوابانید..."

برای علی اکبر

تو را آنگونه تقسیم کردند

تا به همه برسد پیغمبر...

ذوق زده

وقتی از شدت جراحات

دستانش را به دور گردن مرکب انداخت.

به قدری ذوق زده شد، این اسب...

که نمی دانست

دارد طرف سپاه دشمن می برد

علی اکبر را...

پیامبرکربلا

گویا پیامبر از احد بازگشته

گفت محمد زبانت را در دهانم بگذار

گفت "بابا علی اکبرم!!"

یاد دوران کودکی اش افتاده است حسین...

پی نوشت:

در علل الشرایع آمده است که : بعد از تولد امام حسین علیه السلام نه از فاطمه و از هیچ زنى دیگر شیر نیاشامید و رسول خدا (صلى الله علیه وآله ) هر روز حاضر مى شد و زبان مبارکش را در دهان حسین علیه السلام مى گذاشت و حسین علیه السلام زبان جدش را مى مکید و سیر مى شد و گوشت او از گوشت رسول خدا (صلى الله علیه وآله ) روئید.

علی اکبرم

با اسب سوی کوفیان تاخت باتمام زخمها/

و درست به قلب دشمن زد.../

علی که نامت باشد/

به دشمن پشت نخواهی کرد/

...............................................پی نوشت:

قبول ندارم که اسب به اشتباه علی اکبر را سمت دشمن برده است.

او آگاهانه چنین کرد و عملیات شهادت طلبانه یعنی این.

رازهای کربلا

راز اربا اربا شدنت این است..../

دنبال تفاوتی با پیامبر می گشتند/

اما نیافتند...

بوسه

بوسه ای باطعم عطش سهم پسر شد

و با طعم خیزران سهم دختر .