درب قفس

چرا سیاه می پوشیم؟
خدا
درب قفس جسم را
باز می کند
روح عزیزی می پرد!
قفس را خاک می کنند!

روح مجرد !

اگر تاهل خوب بود

روح مجرد نمی ماند!

قبض روح !

فرشتۀ عشق

مامور قبض روح دل است!

شکارچی تازه کار!

صورتش شده
آزمایشگاه هسته ایی لوازم آرایش...
خوب که ببینی اش تازه می فهمی
قیافه اش خراب تر از هیروشیما و ناگازاکی ست
و در پس این همه فقط یک روح ناآرام...
که دارد دست و پا می زند
و طعمه کرده خویش را
شکارچی تازه کار!

آلت قتاله!

بی حجابی زن
آلت قتالۀ روح مردان است!

باشگاه بدنسازی!

رفت بدنش را بسازد!

روحش را ویران کرد!

مرگ

پایان زندگی مشترک بین جسم و روح

و یا به عبارت دیگر

بعد عمری زندگی

طلاق گرفتن این دو را

مرگ گویند!

نقاش

من هم یکی از نقاشی های  دفتر خدا

تا آن روز که تصمیم گرفت.

بدمد در ما از روح و

چنین کرد و بعد

دعوا شد بر سر رنگهایمان

که خدا دلخور

مداد رنگی ها را وسط معرکه انداخت و گفت:

"رنگ کردنش با خودتان..."

شب بخیر

وقت خواب جسم است و

بیداری روح...

روحی که

شبها پرسه می زند

گاه در ملکوت...

بیشتر تر هم گیرِ

هضم وعده های افطار و مابعدش...!!

بماند خیلی وقت ها هم

به پشت پلک زل می زنم

تصویری سیاه سیاه!!

جدایی

وقتی جسم

زمین را سفت چسبید...

روح از آن جدا می شود!

به من حق بده

که از هم

جداییم!