غروب عرفه

خدایا

من می خوابم

دم غروب که خواستی همه را ببخشی

مرا فراموش نکن

ممنون می شوم

از همین جا می بوسمت...

غروب

گرفتن دل آسمان را "غروب" گویند!

غروب فکه

من در راه قم...

تو پیش رضا

و او دیروز برگشت

از سفر کرب و بلا

اما دلم بهانه کرده است

غروب فکه را

پی نوشت:

کما کان ما را

از کوپه می خوانید

رنگ آمیزی

سر که رفت روی  نیزه

شد قلم موی خدا تازه!!

تو می گویی رقص نیزه!!

حقاً رنگ آمیزی  هستی است!

باور نداری از غروب بپرس!!

غروب

می دانی چرا دم غروب دلت می گیرد...

***

 غروب بود، به اسیری گرفتند دختران حسین را

بفرمایید بیرون...

قبل از نماز ظهر بود

 وارد بهشت شد.

و هنوز آفتاب غروب نکرده گفتند

"بفرمایید بیرون

با شما هستم

ادم جان!"

...پی نوشت:

 علل الشرایع و تفسیر على بن ابراهیم قمى

غروب جمعه

به نیزه زدن دلم را غروب جمعه می گویند.

دل طلوع

همیشه غروب را می بینیم

دل طلوع، برای دیدن ما تنگ شده...

قاصدک

حرف های ناگفته را غروب

در گوش باد زمزمه  کردم اینچنین

آمدن تو و رفتنت

حکایت  قاصدک هاست

دل بسته ای میگفت دل نبند.