جاهلانه توبه

عالمانه گناه کردم و

جاهلانه توبه

قصه من و

غصه تو

سر دراز دارد

ای خدا...

غصه

بهترین خوردنی من،

غصه ی توست!

جوان تر

بر روی نی

محاسن سیاه و سفیدش

یکدست سیاه شده بود!!

متعجب می گفتند

" غصه همه را پیر می کند

این حسین را

جوان تر!! "

خبر نداشتند از

خون گلو و خاکستر تنور

پارک

پارک که می روم غصه دار می شوم

چرا که یاداور بهشتی زمینی بود

که آدم از آن اخراج شد...