ناامیدی

جهنم
خانه ناامیدان است
نه گنه کاران!

بهشت

بهشت
دوران بازنشستگی
از بندگی است

بی محلی خدا

آتش دوزخ مال آنهایی است
که از بی محلی خدا
نسوختند!

همان اتاق

خدا در اتاق را بست و گفت
"کمی فکر کن"
و دنیا همان اتاق است!

حال مشک

نگاه اول
حق میدهم به مشک
طاقت نیاورد تا خیمه گاه
روضه هایی که
تو شنیده ایی
او دیده است!

نگاه دوم
حق میدهم به مشک
به حسین نرسیده
بغضش ترکید...

کربلا قسمتت شود
می فهمی حال مشک را...

نگاه سوم
مشک می خواست
با قطره های آب
نشانه گذاری کند
از علقمه تا خیمه گاه را
تشنه که باشی
تشخیص سخت میشود
بین فرات و سراب ها!

نگاه چهارم

نگاه پنجم

گشت ارشادی ها...!

می بینم
فردایی که
 تذکر میگیرند محجبه ها
از گشت ارشادی ها...!

مشک مجنون

آب خود را ریخت
تا سبکتر شوی و
او را زودتر
به خیمه ها
برسانی!
مشک هم
مجنون حسین
شده بود

احساسات

احساساتی
که خرج خدا نشود
به بازی گرفته خواهد شد

خرابات

خراب می کنیم و
خراب می شویم بر سر خدا
و خرابات شاید
یعنی همین!

آخر بازی

تا حرف شهادت می زنم
فرشته ها می زنند
زیر خنده
حق دارند تصادف
یا بیمارستان
سزای چون منی است
اما این که نشد پایان
باید انتهای قصه سرخ باشد
و الا بازی را
خراب می کنم خدا!