از دردهای دلش می گفت
اشک جمع شده بود
گوشۀ چشم زمین!
اهل مدینه نفهمیدند
راز چاه و علی را...
حبیب شنیده بود از مولایش علی
(اَلْغَریبُ مَنْ لَیْسَ لَهُ حَبیبٌ)
برای همین ،هر جوری که بود
خودش را رساند کربلا
تا کسی نگوید
حسین اش غریب بود!
پیشانی ام را
محکم به مُهر می فشارم
نه،خدا، نشد
در این سجده هم
تو را به خاطر نیاوردم!
حسین به کوفه هم می رسید
قصه های مدینه را
تکرار می کردند
کوفیان!
چه بد شد ای خدا
دلم دوباره می تپد!
وای نگو دوباره عاشقی؟
من هنوز زخمی از
عشق های لحظه ایی!
پی نوشت:
سالهاست
عشق های من
مرده به دنیا می آیند!
آخرین نظرات
-
۲۸ مرداد ۰۳، ۱۲:۲۷ - عطاملک | قرارگاه سایبریسلام ایام به کام دعوت می کنم برای ...
-
۶ مرداد ۰۳، ۱۴:۰۳ - ناشناسدهانشان شکسته باد .....
-
۲۷ تیر ۰۳، ۰۹:۴۹ - میرزا مهدیاحسنت
-
۲۸ خرداد ۰۳، ۱۵:۵۱ - هیپنو تیکاز او کنار بکشی الزاما زهیر خواهی شد؟!
-
۱۱ فروردين ۰۳، ۰۱:۰۸ - عطاملک | قرارگاه سایبریجناب لاری زاده سلام روزه داریتون ...
-
۲۲ اسفند ۰۲، ۰۵:۴۲ - ماه زدهیه موسیقی می تونه برای یه نفر حلال باشه برای یه نفر حرام
-
۲۲ اسفند ۰۲، ۰۰:۲۰ - عسلسلام خوبه که
-
۱۳ اسفند ۰۲، ۲۰:۰۳ - ماه زدهشاید ایستگاه صلواتی اون صادقانه تر ...
-
۱۹ بهمن ۰۲، ۱۹:۳۵ - أنارستان ...تازه آدم میفهمه همه ی اون زخم ها و ناروها ارزشش رو داشت
-
۲۷ آذر ۰۲، ۰۴:۵۸ - عطاملک | قرارگاه سایبریسلام نوشته های کوتاهتان را ...