از حرفهای نشسته ای است که می خوریم
(قیام خودت را می گویم)
به شخصیتش اسید نپاش
اولی مال آن دنیا
دومی مال این دنیا
ریشۀ درماندگی ها
فضل کن بر من به بهشت
اگر چه نیستم از اهل آنجا؛