به کبوتران حرمت
می اندیشم و
می گویم نکند
حوائج ما را
می بندید به پایشان و
اینها می پرند تا خدا....
به کبوتران حرمت
می اندیشم و
می گویم نکند
حوائج ما را
می بندید به پایشان و
اینها می پرند تا خدا....
خوب که فکر می کنم می بینم
خدا دنیا را اختصاصا
برای توبه بنا گذاشت...
همیشه خطایی هست
که وقت و بی وقت
دیدید؟!
هر محرم
برای من
تکرار این داغ و درد است
که مگر می شود
عاشق سیدالشهدا بود و
شهید نشد؟!
خسته یود
از یکنواختی
به خیانت
پناه برد!
باید هنرمندانه زیست
تنها همین!
سالهابعد
مثل آنها
که بودند
سالها قبل
هیچ خبری
نیست از ما
و شاید
قبرهایمان
شده باشد
پارک محلۀ
چند بچۀ بازیگوش...!
و از ما فقط
همین بماند
یک زمین بازی و
چند سرسره...
حسین
آب زندگی جاوید بود
و کوفیان خود را
محاصره کردند
و جهانی را
از آب حیات...
مرگ برای بعضی یعنی
"بس است دیگر
خدا طاقت دوری ات را ندارد"
و برای بعضی دیگر یعنی
"بس است زندگی
از جلوی چشم خدا
گم شو..."
دسته اول شهید و
دسته دوم میت اند!