ولی از همه جلوتر بود/
وآسمان به سمت نگاهش خیره/
منتهای نگاه من سقف و/ عرش حق ابتدای نگاه او بود/
ماسک اکسیژنش دیروز/ به لکنت افتاده و نفسهای آخر را کشید
تا تنها گریه کنش این روزها سرم باوفایش باشد.
مدتهاست مهرکربلا روی پیشانی اش سجده می کند/
در عجبم او که گوشه ی چشمانش دنیای مرواریدهاست /
چرا زخم بستر گرفته اند نسخه ها زیر بالشتش....
تهران وضعیت سفید بود
اینجا خوزستان است
از زمان جنگ همچنان ادامه دارد
وضعیت قرمز...
به عشق تو ،اخبار را می بینم
فقط خبرهای لیبی
و مجبور می شوم قیافه سرهنگ را تحمل کنم
و پیام های صوتی مضحکش را
به خصوص این اواخر
گفته است:
در انتظار شهادتم!!
و
سایت ها را به عشق تو
هر لحظه مرور می کنم
شاید اولین تیتر خبرگزاریها تو باشی
اگر امدی خواهم گفت
فکه برای سلامتیت
از خادمین شهدا
سر سفره شام
هرشب
صلوات گرفتم
با اینکه
فقط عکس هایت را دیده ام
و سه کتاب که از تو
در کتابخانه ام به یادگار
ولی عشقت مال خیلی قبل تر است
این را دلم گواه است.
چشم براهت هستم این روزها
بی قرارت این شبها
به امید دیدارت
امام موسی صدر!
