هیئت دولت!

آنان که به عشق هیئت دولت بودن آمدن

با زمزمه های شهادت، پا پس کشیدند!

حسین ماند و حسین...

دلتنگ!

نشانۀ دل سنگ نبودن

این دلتنگی است!

دلتنگی خدا

آخرین بار که خدا

دلش برایم تنگ شد

کربلایی شدم!

ارثیۀ مادر

چادر نماز سفیدش
پشت در سیاه شد!
و این سیاهی چادر
ارثیۀ مادرت زهراست...

سربلند

وقتی حسین

آنگونه شهید شد

با افتخار سرش را بالا گرفت.

داستان نیزه ها این است!

یک نظر

اصحابش

برای لبخند او

چه کارها که نکردند!

آن همه زخمها

مقدمۀ یک نظر

حسین بود!

دست نوشته ها

خیمه ها را سوزاندند
تا نامه هایشان
دست کسی نیفتد...!
بعید نیست در پیراهنت دنبال
دست نوشته هایشان می گشتند!

علت شجاعت

یاران حسین

شجاعت خود را

از عبادتشان داشتند

و من حالا علت ترس خود را می فهمم!

تماشاچی ها

قیام حسین را
اشتباه استراتژیک
 می دانستند...
برای همین در خانه هایشان
نشستند و تماشاچی شدند!

تقیه!

حسین را که کشتند هم

گفتند "تقیه کرده ایم...!"