ابن ربیع!

توبه کرد

که چرا بعد از شهادت حسین

تاسف خورده است!

همین ابن ربیعی

که مشهد می روی زیارتش...

بی اشکی

گل گلاب دارد

نه خاری چون من...!

این بی اشکی از این است!

خانۀ حسین

هرشب به خانۀ تو می آیم حسین

همین روضه را می گویم

به امید آنکه

فقط یکبار

به خانه ام بیایی...

می آیی؟

سر عباس

همه ی سرها به نیزه بودند

جز سر عباس

که بسته بودنش به گردن اسبی...

قطره های خون

از بس زنجیرش را

محکم بسته بودند....

از کربلا تا کوفه

و از کوفه تا شام را

با قطره های خونش

علامت گذاری کرد

امام سجاد

عطش

از عطش سیراب شد حسین...!

پیراهن مزار

ضریح همان

پیراهن مزار حسین است

یابود پیراهنش!

و چقدر این دو

شبیه هم هستند...

پیراهن یوسف

کوفیان قصه ی

پیراهن یوسف و

شفای یعقوب را که شنیدند

انچنان به پیراهنت یورش برند

که هیچش نماند...

به کدام گناه؟

پیش دبستانی بود
پرسید"عمو،
امام حسین و چرا کشتند ادمای بد؟"
کاش جوابش را از قطره ی اشک من
می توانست بگیرد اما...
پی نوشت:
در جواب کمک کنید مارا
چه باید گفت!؟

بدرقه

دهه اول استقبال از حسین است و

و تا پایان صفر

بدرقه از زینب....

چرا بدرقه را نیستیم؟!

مگر نمی بینید

کوفیان و شامیان امده اند

اما به استقبال زینب....!