کاش اگر لباس هامان عوض می شود –حتا جین اگر می پوشیم- مراممان عوض نشود و فقط لباس دین نپوشیم. کاش اگر عینکمان کائوچویی می شود و دور موضوعات مختلف، قابی سیاه از جنس بدبینی می گیریم؛ مسائل را از پشت عینک استهزاء نبینیم. کاش اگر ماشینمان عوض می شود و عقده تفریحمان در دربند سر باز می کند، تابلوهای جاده را عوضی نبینیم و حق را در دوراهی دوربرگردان و صراط مستقیم، به دوربرگردانی ندهیم که مخصوص آنهاست که سرگردانند.کاش اگر روزی مداد نوشتنمان خودکار می شود و گاهی غلط می نویسیم، به غلط نوشتن عادت نکنیم.
هو الحقبه برکت انقلاب 57 است که امروز ایران بر بام عزت و افتخار است .به راستی در انقلاب 57 چه گذست ؟جزء وحدت و یک پارچگی آحاد ملت برای شریعت خدا بود .جزء محبت ملت به رهبرشان و تبعیت از رهنمود هایش بود .