اگر روزی بین انتخاب اسلحه یا
دوربین عکاسی مخیر شوم
بی تردید انتخاب من اسلحه است
دوربین را زمین میگذارم
و تیربارانش میکنم
تا آخرین فشنگ!
بعد هم با مشت و لگد
به جانش خواهم افتاد!
چرا که زخم‌های عکس‌هایش را
هیچ گاه فراموش نمی‌کنم
زخم شلیک خوب می‌شود
ولی زخم عکس‌ها نه!
مثلا همان عکس من با تو
مثلا همان عکس او با من
من زخم‌خورده عکس‌های دوربینم
چرا اسلحه را انتخاب نکنم!؟
آخرین نظرات
-
۱۱ فروردين ۰۳، ۰۱:۰۸ - عطاملک | قرارگاه سایبریجناب لاری زاده سلام روزه داریتون ...
-
۲۲ اسفند ۰۲، ۰۵:۴۲ - ماه زدهیه موسیقی می تونه برای یه نفر حلال باشه برای یه نفر حرام
-
۲۲ اسفند ۰۲، ۰۰:۲۰ - عسلسلام خوبه که
-
۱۳ اسفند ۰۲، ۲۰:۰۳ - ماه زدهشاید ایستگاه صلواتی اون صادقانه تر ...
-
۱۹ بهمن ۰۲، ۱۹:۳۵ - أنارستان ...تازه آدم میفهمه همه ی اون زخم ها و ناروها ارزشش رو داشت
-
۲۷ آذر ۰۲، ۰۴:۵۸ - عطاملک | قرارگاه سایبریسلام نوشته های کوتاهتان را ...
-
۱۶ آذر ۰۲، ۲۱:۴۱ - منتظرالمهدی (عج)😔
-
۲۶ مهر ۰۲، ۲۰:۴۲ - سجاد ...مسلمانیم ؛ به ما کارهایی بیش از آه کشیدن آموخته اند
-
۱۴ اسفند ۰۰، ۱۶:۱۶ - میرزا مهدیسلام به مراد دلتون برسید ان‌شاءالله
-
۲۶ آذر ۰۰، ۲۱:۰۹ - سعیدسلام خداقوت عالی لطفا رمز ...