عین لام

یکی می گفت از گل بهتر است او

شبیه حضرت پیغمبر است او

علی مرتضی آمد به میدان

ولی نه!نه! علی اکبر است او

آشنا

تشنه ام ، مثل کاروانی خسته

 که از پس راهی طولانی   

 در کویر خاک و خاکستر

 به برکه ای خشک می رسد

خشک، مثل دستهای ترک خورده ی پدرانمان

 مثل لب های تاول زده ی برادرانمان  

 خشک، مثل چشمهای من

 چشمهای تو...

وقتی مقتل علی اکبر را می خوانند

ودر تب و تاب گریه می سوزیم

اما دریغ از بغضی

دریغ از اشکی ...

کاکایی