عین لام

     امان از دل زینب(س)

وایِ من خیمه ها به غارت رفت

گیسویی رویِ نی پریشان ماند

وسط چند خیمه سوزان

خواهری دل شکسته حیران ماند

***

وایِ من چادری به یغما رفت

بانویی معجرش در آتش سوخت

مَردِ بیمار خیمه یِ توحید

نیمی از بسترش در آتش سوخت

***

شعله و دود تا فلک میرفت

کربلا هم سقیفه ای دارد

به لبِ کُندِ تیغ خُرده نگیر

هرکه اینجا وظیفه ای دارد

***

عاقبت هرچه بود با سختی

سر ِ خورشید را جدا کردند

مرد خورجین به دستی آوردند

صحبت از دِرهَم و طلا کردند

***

مرد خورجین به دست با سرعت

سوی دارالعماره میتازد

مرد خوش قول کوفه با جیبی

مملو از گوشواره میتازد