الَّذینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ . ـــــــ همانها که خدا را در حال ایستاده و نشسته ، و آن گاه که بر پهلو خوابیدهاند، یاد مىکنند؛ و در آفرینش آسمانها و زمین مىاندیشند؛ (و مىگویند:) بار الها! تو این را بیهوده نیافریدهاى! منزّهى تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار. » (آلعمران:191
وصف حال چون اویی
در خواب هم به یاد خدا هستند
و
ما در بیداری هم ....