روزۀ ترک مرا گرفته ایی
افطار کن!
رمضان می داند
ماه مبارک من
فقط توئی...
روز هفتم
اللَّهُمَّ أَعِنِّی فِیهِ عَلَى صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ وَ ارْزُقْنِی فِیهِ ذِکْرَکَ بِدَوَامِهِ بِتَوْفِیقِکَ یَا هَادِیَ الْمُضِلِّینَ
خدایا مرا در این ماه بر روزه و شب زندارى یارى ده، و از لغزشها و گناهان دورم بدار، و ذکرت را همواره روزى ام کن، به توفیقت اى راهماى گمراهان.
با این دل مرده و کویری چه کنم
با این همه جرم و سر به زیری چه کنم
«مِن اَینَ لِیَ النَّجات یا رب یا رب»
تو دست مرا اگر نگیری چه کنم؟