عین لام

روز گرسنگی سرمان را فروختیم

نان خواستیم ، خنجرمان را فروختیم

چون شمع نیم مُرده به سوسوی زیستن

پس مانده های پیکرمان را فروختیم

از ترس پیرکش شدن ریشه ای کثیف

سر شاخه ی تناورمان را فروختیم

غیرت نبود تا بزند پشت دست حرص

ماکودکانه باورمان را فروختیم

در چشم گرگ خیره مشو ای پدر که ما

پیراهن برادرمان را فروختیم

دروازه ی باز وبسته چه توفیر میکند ؟

وقتی نگاه بردرمان رو فروختیم ...(محمدعلی جوشایی )

چه احساس گنگیه وقتی ندونی تبریک بگی یا تسلیت !!

اما به من اقتدا کردن رو یاد داده اند ؛

امروز، تبریک !!

آقا اجازه ماهم میدونستیم !! :دی