عین لام

این روزها که با خون، مشقِ عشق در دمشق می نگارند...

این روزها که هر نسیم از عطرِ رایتی بر فراز گنبد؛ خبر می آورد...

و این دست و چشم ها که تو را در انتظارند...

و خون های سرخ، که بر کرانه های جاودانگی ندا سر می دهد...

همه تو را می خوانند،

تا طلوع صبحِ آمدنت را، به افق عاشقی،

از مناره های سپیده ی سحر، اذان دهند به شیدایی...

و به گوش آفتابِ رویت برسانند که...

دلدار ما بیا، دنیایِ ما ابریست...

سلام برادر
قدری تاریخ اسلام خوانده ام و در این حد می دانم الحمدالله، اما منظورم چیز دیگری بود ...
در کوچه های شام گرداندن، شما را واقعاً یاد جنگ ها می اندازد یا عبور از مرزهای اخلاقی جنگ . راستی یاد حاج آقا مجتبی بخیر ، منبرش خیر بود و برکت، می گفت : حق نداری از حد تعدی کنی ، در درسی تحت عنوان اقسام صفات و حالات مومن .
یک راستی دیگر ، بند آخر پاسختان مرا یاد استیضاح امام زمان و اصلاحات انداخت .
بگذریم .
حلال کنید .
یا علی
انشاالله عالم شوید .

انشاالله

سلام برادر ، قصد کامنت گذاری نداشتم اما اینو که خوندم همچین دلم لرزید
شیعه و این کارا ...
شیعه همون مردی نیست که بخاطر خلخال پای زن یهودی ...
بگذریم .
حلال کنید .
یا علی
انشاالله عالم شوید .

ان شاء الله هر چه زودتر
این حرف دل خیلیــــ هاستـــــ

هر روز غروب دلم به یاد زینب میگیره

سلام

انشاالله...

سلام علیکم

 

یازینب