سنگها

برای انتقام

از محمد و علی

لحظه شماری می کردند

سالها می گذشت

ولی هیچگاه

شکسته شدن

آباو اجدادشان را

در فتح مکه

فراموش نکرده بودند
هنوز عزادار هبل و لات و عزی بودن!

و حالا ظهر عاشورا شده بود

وقت انتقامی خونین

این بازوی کوفیان و

این پیشانی حسین...

سنگها سر از پا

نمی شناختند...!