البته اینگونه است که کم خوری و کم خوابی و کم گویی هم پیمانهای هم هستند و چه نیکو هم عهدانی!
در پی کم خوری، خواب اندک میاد چون یکی از علل اصلی پر خوابی، طولانی شدن روند هضم و سوخت و ساز و جذب و دفع غذای فراوانیست که وارد بدن شده و تا این امور به سرانجام نرسه، طبیعت مُدبّره بدن اذن و رُخصت بیدار شدن و برخاستن رو به بدن نمیده!
وقتی کسی کم خور و کم خواب شد درونش سرشار انوار و گوهرهای اجلالی میشه بهمین خاطر حیفش میاد سخنان گرانقدرش رو زیاد عرضه کنه و بالتبع کم گو و خوش گو میشه مثل شما (شکلک لبخند)