من
ندیدم که کریمی، به کَرَم فکر کند ... ! به چه مقدار به زائر بدهم؟
فکر کند ... ! از شما خواستن، عشق است؛
ضرر خواهد کرد ... هرکه در وقت گدایی، به
رقم فکر کند ... بهتر آن است که زائر، اگر
آمد به حرم ... سه قدم عشق بورزد، دو قدم
فکر کند به کف صحن به گنبد به غم
گوهرشاد زیر این قبه به هستی به
عدم فکر کند به دو گلدسته دو تا ساق
به دوش گنبد به رواقی که شده پیش تو
خم فکر کند به چرا سال گذشته دو سه
بار و امسال- فقط این بار ... به این
قسمت کم فکر کند به خودش ... نه به کسانی
که به یادش آمد چون که در آینه کاری حرم ...
فکر کند موقع دست به سینه شدن و
عرض سلام کربلایی شده هرکس به عَلم
فکر کند چون که از باب جواد تو
کسی داخل شد خنده داراست که دیگر به
قَسَم فکر کند دیر وقتی ست که تا در
حرمت دم بدهد جای دم حضرت عیسی به دو
دم فکر کند بهترین نوع زیارت شده
اینکه امشب- هم کسی گریه کند پبش تو،
هم فکر کند
و نیز خود حضرت رضا علیه السلام فرمود : «هر کس مرا در این شهر غریب
زیارت کند، من در سه جا در روز قیامت نزد او خواهم آمد و او را از ترس
رهائی میبخشم: وقتی نامههای اعمال را به دستش میدهند؛ هنگام عبور از صراط؛ و هنگامی که اعمال را در ترازوی اعمال قرار میدهند.»
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.