عین لام

گفت مسلمانی؟؟؟؟؟

به وجود خداوند پرورنده ات ایمان داری؟؟؟

گفتم صد البته...اشهد ان لا اله الا الله....

گفت پس از آنچه هم اکنون مشغول آنی مطلعی هستی؟؟؟

یادآوری میکنم برایت:

نماز یعنی سخن با خالق...یعنی ایمان به وجودش...به اینکه نماز وسیله ایست برای ارتباط با او ایمان داری...و

نماز یعنی ..........

تنم لرزید...ایمانم را همچون برگ های پاییزی  زرد و روی زمین ریخته شده دیدم و نمازم شهادت داد  که من کافرم...من کافرم..من کافرم.....

نمازهایم ارتباط باهمه چیز هست الا اووووو..او که وجودم، عشقم، تمام بند بند تنم، روحم از اوووست.

اشکال کار همین جاست...من به وجودش..به عشقش...به نمازش...به ارتباط با اووو ایمان نداارم....

اشک چشامو پر کرده....تنم میلرزید...نمی تونم بگم چه حالی داشتم و دارم...

خدایاااااااااااا من کافرم.....نجاتم بده..تو رو به جدم حسین نجاتم بده از این کفر....از این نقص ایمان...اگر ایمان داشتم به وجودت موقع نماز تنم میلرزید،روحم پر میکشید، و قلبم از جاش بیرون میوومد...

متاسفم....متاسفم...من مسلمان نیستم و .....