عین لام

چون دنیا
میدان مین هوس هاست...
مدتها بود که نیومده بودم اینجا...
یه لحظه وقتی صفحه تون رو باز کردم نزدیک بود گریه ام بگیره...
اینجا من رو یاد روزهای خوب بندگیم میندازه...
اما الان چی؟...تو بیابون خودم سرگردانم...
چه خوبه که آدمایی مثل شما هنوز هم هستند...چه خوبه...
وجود آدمهای خوب، آدم رو به زندگی و انسانیت امیدوار میکنه...
خواهش میکنم همیشه خوب بمونید...
برا منه سرگردان هم دعا کنید