امان از موقعی که آدمِ نقطه چین، برای ابراز وجود نظر بزاره!
از مواهب و تبعات خدمت به خلق، شادمانی و دوچندان شدن انگیزه برای زندگیه! حالا چه با قصد قربت و چه بی قصد قربت! خودِ واژه خدمت، بار معنوی و الهی داره! از بس ان قلت برای بعضی کارا میاریم که اصل کار به مرور فراموش میشه!
امان از موقعی که آدم فقط به خاطر فرار از پوچی بخواد به دیگران خدمت کنه و این وسط نتونه مصداق دقیق خدمت و تفاوتش رو با باج و توجه یا محبت یا... خریدن متوجه بشه
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.