داستان 
از یک منبع آگاه شروع شد
منبعی که می گفت
 راکتور آب سنگین اراک
بی قلب شده است

البته نه بی قلبِ بی قلب
بلکه قلبش بتنی شده!
و من بعد برایمان
بوق ممتد خواهد زد!

حالا قرار است
جشن قلب بتنی را
ظریف و فدریکا
اخر هفته برگزار کنند
و بیانیه ایی
با یک گراند سیاه و
چند پرچم
قرائت!

جشن بی قلبی اراک
چه فرقی با جشن طلاق دارد
هنوز نمی دانم!

علی اکبری که قرار بود صالح باشد
برای شادی غربی ها می گوید
این قلب دیگر نخواهد تپید
خطرناک است با بتن کاری

بهروز سخن گویش گفته
ما هر چه در توان بود
دریغ نکردیم

او راست می گوید
از برجام خیلی
جلوتر است!


من نمی دانم
دیروز خون دادیم و
امروز قلب
تا فردا در ازای آن
از چشم آبی ها
چه بگیریم؟
یعنی از خون و قلب هم
مهمتر داریم؟