راز غیبت

وقتی سوالی نبود
غیبت جواب آغاز شد!
پس بیا برای ظهور سوال دعا کنیم نه جواب!
این راز غیبت است

آقای ندبه ها

پر از سوال من

پر از جواب تو

کی این تحیر ما

میرسد به سر

آقای ندبه ها

من و تو

علامت تعجب من

علامت سوال تو

سوال بی پاسخ!

تا قیامت خدا فرصت داد
این سوال را پاسخ دهند
"جرم محسن چه بود؟"

اولین سوال

آنچنان تغییر داده بودند او را
که اولین سوال زینب شد
"آیا تو حسین منی؟!؟"

سوال و جواب

جواب سوالـاتت ، سکوت است...

ایراد از سوال توست

یا از جواب من!؟

مکتبخانه

از همان کودکی...

سوال نپرسیده

جوابت را می داد.

امام می گفت

"هرسوالی دارید

از پسرم بپرسید..."

برای همین بزرگان مدینه

بیرون مکتب خانه منتظر می نشستند

تا بیرون بیایید

موسی بن جعفر!

نمازبی لعن

سوال شرعی داشت

یکی از شامی ها.

پرسید

"آیا نماز بی لعن بر علی

صحیح است؟"

کجایم؟

بس است

به تو گفتن کجایی؟

که این سوال دردی را دوا نمی کند.

باید گفت

یاصاحب الزمان

کجایم؟

نقدکی بر علی صفایی

علی صفایی

از نگاه من نویسنده ای است با خمیرمایه و دغدغه های تربیتی

که بیش از سیراب کردن تو را تشنه می کند...

عطش را از او بگیر

اما سیراب شدن را نه...

او بیش تر  رازآلود می گوید  و این مخاطب را کنجکاوتر می کند

قوت سوال های او بیش از جواب هایش هستند و

این بزرگترین آفت برای کسانی است که در او بمانند...