صندلی خالی

صندلی های دلم 

خالی است

بازی من و تو 

دیدن ندارد!

معاویه شناسی!

معاویه که بود؟
مسئولی که تا دم مرگ
صندلی ریاستش را
رها نکرد!

دوش!

کارش به کجا رسیده

دوصندلی می گذارد

و چترش را باز می کند...

و خاطرات روزهای بارانی را

زیر "دوش حمام" مرور می کند

منتظر

در حیاط  روی آن صندلی پلاستیکی

که خدا برایم جور کرده نشسته،

و به در خانه زل زده ام!

اما چه فایده ،

وقتی یقین دارم

کسی که زنگ این خانه را می زند

تو نیستی!!