قلم و دوات

خودش گذاشت

قلم کنند دستانش را

تا روایت غربت حسین نوشته شود...!

میگفت "قلم از من

دواتش قنداقه ی

علی اصغر...!!

روایت من از عباس

مشک را که پر  آب کرد،از خوشحالی

حتی حواسش نبود

دستانش نیستند...

بعد ریخته شدن آب هم

آنقدر ناراحت....

که باز فرصت نکرد

سراغی بگیرد از بازوانش...

فقط وقتی حسین امد بالای سرش

می خواست دست به سینه ، سلام دهد

که تازه فهمید

دستانش نیستند...!!

صفین

قرآنش ترک نمی شد

هرهفته جلسه ی قرآن!

و افتخارش این بود

در هیچ انتخاباتی رای نداده است!!

گفتمش ببخشید شما را صفین زیارت نکرده ایم؟!!

گردنبند

سرش را کرده بود

گردن بند اسبش!!

اسب که سرش را پایین می آورد

روی زمین می خورد سر عباس!!!

مدیربرنامه

هر روز یک لیست

پر از قرارهای ملاقات

و کارهایی که باید انجام بدهم

روی میزم می گذارد

مدیر برنامه هایت خدا باشدهم

عالمی دارد!!!

خیانت

امید به وفاداری نداشته باش

همین که خیانت نمی کنم

خودش خیلی است

بریل

از پشت می آید و چشمانم را می گیرد

و من از او می خواهم

بگذارد دست بکشم

روی صورتش

این چشمان و لبهایت

برای من "خط بریل" است.

آسیب

گفت:حسین مرا به خیمه بر نگردان

شاید می خواسته عباس

کوفی ها دق و دلی شان را

روی او خالی کنند

تا حسین کمتر آسیب ببیند!!

بنی هاشم

بالا سر عباس هم

میخواست صدا بزند

"جوانان بنی هاشم بیایید"

که یادش افتاد...

جوانی نمانده دیگر...

شاید اینجا صدا بلند کرده باشد

بر هل من ناصر ینصرنی؟

یعنی کسی کمک نمی کند

عباس را به خیمه ها برسانم؟!

ادمک

بچه که بودم

با اتش زدن ادمکهای

رئیس جمهور های امریکاو اسرائیل

خیلی حال می کردم

اما حالا خودشان را هم آتش بزنم

آرام نمی شوم!

پی نوشت:

چند ثانیه از فیلمی که پیامبر را مسخره کرده اند،دیدم

چیزی ان طرف تر از فاجعه...

فقط عملیات شهادت طلبانه

مرهمی است بر زخم هایم....