اشک علی

غسل آخرش را به جا آورد

با اشک های علی...

چشمانت...

همه از آب گل آلود ماهی می گیرند

من از آب چشمانت....

ماهی نه ...

زندگی را می گیرم.

هنوز زنده است.

بعد  عیادت از  فاطمه...

سفارش آگهی ترحیم می دهند

و مسجدالنبی را هماهنگ می کنند...

هنوز فاطمه نفس می کشد

که پیام های تسلیت برای علی ارسال می کنند.

تابوت

حسادت که کورت کند

تابوت فاطمه  را هم حجله عروس می بینی...

باور کن

عایشه به ابوبکر این پیام را داده بود...

نعمت

خدایا

نعمت زیاد داده ای

عطا کن نعمت شناسی را

بهشت

بودن در کنار تو را بهشت گویند...

برای همین است که  جهنمی ام...

مرگ،خوش به حالت

 از حسین فرار می کند مرگ

یعنی دلش نمی اید با او روبرو شود

می گوید "حیف است حسین..."

در این تعقیب وگریز

درنهایت  پیروزی با حسین است

مثل همیشه

 در کربلا مرگ را در آغوش می گیرد...

اینجاست که باید گفت خوش به حال مرگ...

دست به دامان

گفته بودند هرکه دست به دامن علی شود

دستش را قلم می کنیم...

با فاطمه همان کردند که گفتند

تا عبرت شود برای دیگران...

نوح شده ای علی؟

صدای تخته و میخ

از بیت علی به گوش می رسد

و بزدلان که بعد از کشتن محسن،

شیر شده اند

از کوچه با نعره هایشان

به علی زخم زبان می زنند

"چه شده نجار شده ای ...؟؟

نکند کشتی می سازی؟

دیروز میگفتی جانشین محمدم

شاید امروز یک پا نوح شده ای برای خودت..."

و صدای قهقهه ی شیطان را می شنوی

از حلقوم نحسشان...

با آستین، عرق سرد پیشانی اش را پاک می کند...

و از پشت پنجره فاطمه پرده  را کنار می زند

و در بستر با  لبخندی ،تمام زخم ها را مرهم می نهد...

دوباره مشغول می شودابوالحسن

فرصت نیست.

صدای چکش بلند می شود

یاد ان روز می افتد که درب خانه اش را با لگد می زدند...

ناخوداگاه نوک میخ ها را کج می کند علی...

تا بدن فاطمه اش آسیب نبیند در تابوت!!!

تابوت

برای دیدن لبخندت

دست به دامن تابوت می شوند فاطمه...