شرم

غرق شد

در عرق شرم گناه...

استغفار

استغفاری از تو را تقسیم کردند

عالمی بخشیده شد.

اب

اشک چشم خدا را آب گویند.

فرصتها...

کاش فقط از فرصتها استفاده نمی کردم

این روزها کشف کرده ام

فرصت ها را تبدیل به تهدید می کنم

اما چه دیر...

امتحان

خرماهای مدینه رسیده می شوند

فصل برداشت است

دستور جنگ صادر می شود

غرض جنگ نیست

قصه همان داستان تکراری

امتحان است.

تابع نبودند

رسول می گوید

 در مدینه دفاع کنیم

فشار می آورند

جنگ  را بیرون شهر ببرند

تبعیت نکردن از رسول

می شود احد

شاه رفت

به مناسبت رفتن شاه می نویسم/کاش روزی مثل آن روز/

جشن رفتن شیطان از دلم را بپا کنم

زشتی...

صورت زشت را گله نیست

امان از سیرت زشت.

عکس من

حرص عجیبی داشت

برای جمع کردن عکس های من

حالا که آتشی بپا کرده

مرادش را پی بردم.

رسول

حرف رسول را تغییر می داد

سکوتش را که دید

شک کرد

نکند او خود رسول است.

این گونه بود

که بعد ارتداد

زمین هم او را نپذیرفت.