اهدای قلب

حسین
در کربلا
قلبش را
به خدا
اهدا کرد.

چند قطره اشک

با پا نشان می داد به کوفیان

"اینجا"

دوباره می زد و می گفت

"اینجا"

می خواست هرجایی

که پیامبر بوسیده بود را

نشانشان دهد.

کاش به گوشش نرسیده باشد

لبان حسین را هم بوسیده است محمد...!

پی نوشت:

چند قطره اشک

موسیقی شمر

می گفت شمر

"موسیقی حلال من

صدای شکسته شدنِ سینه ی حسین ...!

منبر شمر

با خنده می گفت
"بیایید می خواهم برایتان منبر روم...!"
گفتند "شمر چه می گویی؟!
منبر کجا بود؟!"
گفت "سینۀ حسین!!!"

پی نوشت:
زبان عمل را گفته ام...

"جان" کندن

هر کار کردن

"جان" را از حسین بکَنَند

نشد...!

همه "جان"شان را دوست دارند

اما حسین فرق دارد

این بار "جان" عاشق او شده است

برای همین...

دست به هر کاری زدند

برای "جان" کَندَنِ حسین!

اولین سوال

آنچنان تغییر داده بودند او را
که اولین سوال زینب شد
"آیا تو حسین منی؟!؟"

رقیۀ غزه

سراغ رقیه را از خرابه های شام نگیری،که بیراهه رفته ایی...!!

امروز رقیه را دارند از زیر آوارهای غزه بیرون می کشند...

اشک

اشک می ریزم
که چرا این اشک ها
زورشان به
آتش خیمه ها
نمی رسد...!

نفر آخر حسین

رفت بالای سر تمام شهیدان یکی یکی
حالا نوبت اوست کسی بیایید اما...
می داند کسی نمانده برایش حتی شیرخواره
که ناگهان دید
عبدالله از لابه لای جمعیت
خودش را رساند...

بی توبه!

یاری نکردن حسین

گناهی است بی توبه...

این را گفتم
که از توابین نباشی!!!