با تو چه کردند
که مشک های عالم آب شدند!
چقدر شبیه مشک ها شده ایی عباس!
با تو چه کردند
که مشک های عالم آب شدند!
چقدر شبیه مشک ها شده ایی عباس!
کوفیان
مگر چه می خواستند
جرعه ایی آب
از دستان عباس!
بریدن دست ها
بی حکمت نبود
عطش فراق
یا عطش وصال
علی اکبر را
راهی خیمه گاه کرد
نه تشنگی و بی آبی.
حسینی نبود کربلا
کوفیان خدایشان را کشتند
کاری که هر روز من می کنم
کشتن خدا
کشتن امام زمان.
امام
سنگ تمام خدا
برای هدایت بود اما
کوفیان با سنگ
سنگ تمام خدا را
پاسخ دادند و ما
با سنگ گناه!
و خدا
کربلا دید
غربت خود را
می خواست
سیردلش گریه کند
که حسین
بهانه را
جور کرد!