ساقی زمین

مشک سوراخ نشد
عباس دلش برای
تشنگی زمین سوخته بود

قضای نوکری!

چه کیفی دارد
نوکری برای تو را
هی قضا کنم!

قصه تکراری

همیشه
دیر می رسم
آن از مدینه
این از کوفه
آن هم از کربلا
نکند تکرار شود
این قصه در ظهور؟!

حاجت زینب

سنگ پرانی
سگ های کوفی!
حاجت زینب را روا کرد
سر او هم ،حالا شده شبیه بابا
شکسته و خونی!

غصه عباس

هیچ کس جز خودش
نفهمید این غصه را
عباس ساقی باشد و
حسین تشنه لب!؟

گوش تشنه

گوش تشنه ام را

تو سیراب کن

یاعطشان!

سنت خانوادگی

پدر با خون سر و
پسر با خون گلو
رنگ کردن محاسن
سنت این خانواده است

صلۀ کوفیان

کربلا

حسینیه شد و

آغوش پدر منبر

و حضرت شیر خواره منبری اش

و این وسط سه شعبه ایی

که آمده بود

صله باشد

حیدر کربلا

دستان تو را

به انتقام دستانی

که محمد در غدیر

بالا برد بریدند

آری حیدر کربلا شدن

این چیزها را هم دارد!

سفید و سیاه

رخت سفید دادم و
رخت سیاه دادی
موی سیاه دادم و
موی سفید دادی
از بین رنگها ببین که
سیاه و سفیدی ام!