بی گناه

گفته اند بی گناه پای دار می رود
اما سر دار نمی رود!
این حرف شاید تا قبل کربلا درست بود
اما از بعد عاشورا غلط بودنش آشکار شد!
چرا که همه دیدند
سر بی گناه بر چوبه ی دار هم رفت...!

دعوا

دو تا از این کوفی ها

به روی هم شمشیر کشیده بودند

ماجرا از این قرار بود

هرکدام می گفتند

"من حبیب را کشتم."

وصیت

غرق خون
بر زمین افتاده بود
_مسلم مسلم حبیب
مسلم مسلم حبیب
مسلم جان بگوشم
_حبیب جان
جان تو و جان حسین

نفس آخرش حسین بود
مسلم بن عوسجه

پی نوشت:
راهت ادامه دارد ای شهید

طلاق

زهیر
زنش را طلاق می دهد
تا در رکاب حسین شهید شود!
و ما حسین را طلاق می دهیم
تا در رکاب زنمان زندگی کنیم!!
حسینی شدن بها دارد
و ما هنوز دنبال صفا کردنیم...!

عاشورای شمسی!

از سر بیکاری...

عاشورای شمسی می گیرد!

عاشورا بود فلسطین/لبنان/افغانستان/عراق/ پاچنار/ میانمار/ بحرین...

می گفتی فقط 10 محرم...

انهم قمری...!!

حالا عاشورای شمسی ات گرفته؟!!

پی نوشت:

طرفداران مکتب جعلی ایران

عاشورا را شمسی برگزار می کنند!

مظلوم

بعد زهرا
چه کشید
علی مرتضی...

بلندی

با سر روی نیزه ها رفتند...
چرا که از بلندی بهتر می شد
هوای بچه های حسین را داشت.

دلگرم

شش محرم

روزی است که "زینب" دلگرم شد!

چرا که خبر آوردند

حبیب آمد.

قرارگاه

برای دلهای بی قرار می گویم

به گوش باشید!

کربلا  که رسید

صدا زد حسین

اینجا قرارگاه ماست!

دریای خون

علی خواب دیده بود حسینش

غرق می شود

در دریایی از خون...!

پی نوشت:

ریاحین الشریعه ج3 ص 87