ایثار

ایثار واژه ایی گنگ بود

تا ان روز در علقمه

که معنایش کرد

عباس!

تلخ

بعد عاشورا

بهشت هم به کام ما

تلخ شد

خبرشهادت

اگر جز حسین

کسی خبر شهادت عباس را داده بود

تا قیامت کسی کشته شدنش را

باور نمی کرد!

توافق

وقتی بر سر عباس  به توافق نرسیدند

سرش را پخش کردند بین همه!

بهانه

بستن آب

بهانه ی کوفیان بود

برای زیارت عباس...

عمود

سر خم نکردی پیششان...

با عمود سرت را خم کردند

اباالفضل...

هیهات

می گویند "خواستی آب بخوری

یاد حسین و بچه هایش که افتادی

لب نزدی"

ببخش این مردم را

قصد جسارت ندارند اما

نه خود غافل می شوند از حسین

گمان کرده اند غفلت از حسین هم

در تو راه دارد

حتی برای لحظه ایی...!!

هیهات،هیهات

فرات

رفته بود حاجت فرات را بدهد

یعنی بوسه بر دستان عباس!!

پیراهن

پیشانی اش را که شکستند

 با پیراهنش می خواست

زود خون را پاک کند

تا خدا ندیده بگیرد.

باخود می گفت:

شاید هنوز امیدی باشد

بر هدایتشان....

لبخند

بر نیزه بودی و

سنگت می زدند

لبخند تو

کفرشان را درآورده است حسین...!