محبت

تنها عامل تربیت محبت است.

فقط کافی است  آغاز کردن

کم و زیاد کردن

و پایان دادن به آن را

یاد بگیریم.

خوب یا خوشی؟

دنبال خوشی بود

دید حرف های خوب می زنند

حوصله اش سر رفت.

جهل

حسابی پریشان شد

وقتی از جهل خود با خبر شد

***

جهل داشت که جهل از آگاهی اولین قدم آگاهی است.

قبله

دیدم قبله اش شده نفسش.

گفتم یادت باشد که قبله گاه ملائک بودی...

ما

نورش را از خورشید داشت.

به نورش نازید

و از خورشید دوری کرد

 آن روز کسی ماه را ندید.

فهم

تنها ملاک انتخاب شاگرد این است:

فهم

محبت

این راه فقط با محبت رفتنی است.

سزای استاد

هرچه داشت از او بود.

دلش نیامد خود

بی احترامی کند

زبان دوستی را قرض گرفت

برای ناسزا گفتن..

و دست دوست را

برای سیلی زدن

به استاد...

ابر

دل به سایه ابر بسته بود...

طفلک.

مربی و شاگرد

از خضر که ایراد گرفت

گفت موسی...

ایمان به استاد نداری.

خداحافظ