گریه

خانۀ خدا نبود

گریه بر حسین بود.

باور نداری بپرس ، از اول گریه کن اش

حضرت آدم...

پایتخت

او خواهد آمد

و کوفه را پایتختش قرار می دهد

تا پایانی باشد بر سفر بی پایان حسین...

ساحر

علی که پا به میدان گذاشت...

پابه سن گذاشته ها فریاد زدند"محمد آمده یاری حسین"

جوان تر ها حیران وسط معرکه می شنیدند

"این سحر حسین است

او هم مثل پدرش ساحر است و کافر...

فریب نخورید...

با شمشیرهایتان فتنه ی  این جادوگر را بخوابانید..."

فقــط حسیــن

 ..."یَـــوْمَ لا یَنْفَـعُ مــالٌ وَ لا بَنُــون‏"...

یعنی فقط حسیــن

فقــط.

...پـــی نوشــــت...

این جواب توست که  میگفتی

"زندگی فقط هیئت نیست"

سوره شعراء آیه 88.

آسمانها...

سرت را به نیزه زدند

یعنی که جای تو در آسمانهاست...

مراعات حال

دید بیش از این

روی مرکب باشد

تیرها به ذوالجناح می خورد

خودش را زمین انداخت.

قلب خدا

قلب خدا را نشانه گرفتند...

اصابت کردند، تیرها  به حسین!!

خبرشهادت

کسی نبود/ خبر شهادت تو را

به خیمه ها بیاورد

از اینجا/ غربتت/  معنا می شود/ حسین.

از اینجا که صدای شیهه ی اسبی /به گوش می رسد...

ماهی ها

این ماهی ها

که کنار دریا/ روی ساحل جان داده اند...

علت مرگشان را از من بپرسی/خواهم گفت

برای هم دردی با شش ماهه ی حسین

شبیه بابا

در سجده

به گردنش  زدند!

از خدا خواسته بود

 شبیه بابا پر بکشد حسین...

پی نوشت:

فرقش را شکافته یافتند قبل از آن