نوبت

همه خود را فدای حسین کردند

و حسین خود را فدای خدا

نوبتی هم که باشد

نوبت خداست...!

شهید

کم کم شهیدت کردند حسین!

شناسایی

از جای سجده ها

بر پیشانی عباس

سرش را شناسایی کردند کوفیان

تبعیت محض

حسین را برادر صدا نزد عباس!
تا بفمهیم من و تو
حرف حرف شناخت امام زمان و
تبعیت محض از اوست
نه حرف دفاع از برادر و قوم و خویش

دست عشق!

حسین دست "عشق" را می گیرد

و با خود به قتلگاه می برد و می گوید

"خوب نظاره کن،تو یعنی این..."

حرف حق

حرف حقی

که سر می بُری هر روز

حسین است

باور کن!

تشنۀ عشق

علی اکبر باز می گردد از میدان

اما نه در طلب آب...

که او تشنۀ عشق حسین است!

زخم زبان

منتظر بودند

عباس آب بنوشد

تا زخم زبان بزنند

" این هم از سقایتان..."

آب سردی روی کوفیان ریخت

با لب به آب نزدنش...!

مشک

مشک خشکیده را

سیراب کرد

عباس!

تلاش

با زانوها

چه اصراری دارد عباس

تیر را از چشم بیرون بیاورد

این همه تلاش او

بی دلیل نیست

می خواهد برای بار آخر

حسین را ببینید