دیر به غدیر که رسیدیم
شد عاشورا !
کرایۀ ساربان را حسین کامل داده بود!
تا فردا مدعی نشود
غارت انگشتر جای اُجرت بوده است!
همه خود را فدای حسین کردند
و حسین خود را فدای خدا
نوبتی هم که باشد
نوبت خداست...!
حسین دست "عشق" را می گیرد
و با خود به قتلگاه می برد و می گوید
"خوب نظاره کن،تو یعنی این..."
علی اکبر باز می گردد از میدان
اما نه در طلب آب...
که او تشنۀ عشق حسین است!