حسین رفت
تا غدیر بماند...
می خواستند
از روی زمین محو کنند
تمام یادگاری ها
راویان و اسناد غدیر را
قتل عام اهل غدیر
شد عاشورا....
نیزه ها
جای دست
سرت را بالا بردند
تا شاید این مردم
یادشان بیایید
مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ
برای این خانواده
گفته پیغمبر...
از "علی الدنیا بعدک العفا" ی تو فهمیدم
دنیا نباید بشود زندگی ام...
علی جان
تو یک عمر
سینه سپر کردی
برای پیغمبر
و اینان
در یک ظهر سرخ
گرفتند انتقامش را
از سینۀ حسینت...
سنگها
برای انتقام
از محمد و علی
لحظه شماری می کردند
سالها می گذشت
ولی هیچگاه
شکسته شدن
آباو اجدادشان را
در فتح مکه
و حالا ظهر عاشورا شده بود
وقت انتقامی خونین
این بازوی کوفیان و
این پیشانی حسین...
سنگها سر از پا
نمی شناختند...!
ای کمیل
علم بهتر از مال است.
علم حافظ تو است و تو حافظ مال
، علم با بخشش افزون مىشود،
ولى مال از میان میرود
وصیت امیر المؤمنین (ع) به کمیل بن زیاد
وقتی سران فتنه در مدینه
محاکمه نشدند!
حامیان و ساکتین سقیفه
به حکومت رسیدند و
عاشورا رقم خورد!