فردای بی حسین

یارانش شهید شدند

تا فردای بی حسین را نبینند...

و منی که تمام روزهایم  بی توست

چگونه خودم را

در حلقۀ تو و اصحاب

ببینم امشب!

همه جا علی

تمام کربلا را

علی می دیدند

و دیوانه وار

مثل شتری که دهانش

کف کرده باشد

حمله می کردند و

ناسزا می گفتند

از آتش زدن خیمه ها می گویم

حتی خیمه های حسین را هم

علی می دیدند

دیگر بچه ها و 

حتی دختران 

جای خود....

یعنی خیلی نزدیک

وقتی که افتادی بر زمین

از نزدیک، یعنی خیلی نزدیک

کماندارها نشانه گرفتند تو را

دارم می بینم انگار

زمین کربلا 

شده است حسین و

حسین شده است

شش ماهه...

سینۀ تو را

نیزه راحت می رفت

بین سینه ولی

بیرون آمدنش

کار چند کوفی بود

مگر به این راحتی

نیزه ها حاضر بودند

سینۀ تو را 

رها کنند!

شبیه مادرت

 می زدند

تا بیفتی و

بعد دوباره 

بلندت می کردند!

می خواستند

شبیه مادرت

کنند حسین...!

غریب

حسین تا خدا را دارد
غریب نیست
غریب ماییم
که بی خداییم!

پاسدار خیمه ها

تا صبح

همه نماز خواندند

ولی تو نمازت

پاسداری از

خیمۀ زینب بود

ماموریت عمود آهن!

عمود آمد

تا پینه های

پیشانی ات را

محو کند

اینان عمری به همه گفته بودند

پسران علی هم

مثل پدرشان

بی نمازند...

ضربه زدن به تو

اول از کشتن تو

پرهیز می کردند

بعد که مطمئن شدند

علی هستی نه محمد

 دیدند نه انگار!

ضربه زدن به تو

کیف دارد!

"تشنه ام پدر..."

"تشنه ام پدر..."

او نگفت آب!

علی اکبر خوب می داند

خدا پیش بابا است!

اری حسین تقسیم می کند خدا را...