سپر

سپر حسین بود عباس....

بعد او بود که سه شعبه

بر قلبش نشست!

نقشه

راه را باز کردند

تا عباس به فرات برسد...

می گفتند "شیر در دام افتاد..."

خجالت

با عمود

صورتش را

از سکینه پوشاند!

اشک

بچه ها منتظر بودند

عباس با مشک بیاید

اما حسین با اشک آمد

قمقمه

قمقمه خاطرات مشک را تداعی می کند

به خصوص وقتی متعلق به شهید باشد!

پاسداری

عباس رفت و

پاسداری از خیمه ها هم

روی دوش حسین افتاد.

وفا

عباس

به اندازه ی بی وفایی

تمام کوفیان تا قیام قیامت

وفا نشان داد.

آرزو

العطش بچه ها را که شنید

آرزو کرد عباس

 سه شعبه های حرمله را

یک قطره

قرار بود

یک قطره هم

به خیمه های حسین نرسد

و حالا عباس

با یک مشک پر از آب گوارا

راهی خیام است!

اینجاست که تمام جبهۀ دشمن

بسیج می شود

تا مشک زمین بخورد!

می دانستند مشک را بزنند

عباس را زده اند!

ذوالجناح

حسین بعد عباس به شریعه زد

نه اینکه خود را سیراب کند،نه! نه!

با خود می گوید:

ذوالجناح چه گناهی دارد؟!