ابان بن محمد از امام جواد (ع) نقل مىکند که فرمود:
در روز عید قربان چیزى با فضیلتتر از پنج چیز نیست: قربانى کردن، یا راه رفتن در جهت نیکى به پدر و مادر یا خویشاوندى که قطع رحم کرده تا به او چیزى ببخشد و آغاز سلام کند، یا مردى که از بهترین جاى قربانیش به دیگران اطعام کند و بقیه آن را به همسایگان از یتیمان و بیچارگان و بردگان بدهد و از اسیران دلجویى کند.
خصال-ترجمه جعفرى، ج1، ص: 435
از اینکه کسی را بی دلیل
و یا اینکه کسی بی دلیل
دوستم داشته باشد!
می ترسم
آن هم از نوع
زیادش
چه روزگار عجیبی است!
از نوشته های قدیمی
حذف می کنم
تا بشود
جدید نوشت!
پی نوشت:
تازه می فهمم
چرا مرا حذف کرد!
حاشیه/چون نمی شود نوشت بنویسم:
همه تو را مفتی می خواهند و
تو همه را پولی...
خنده هایم
گریه بی اشک است
می خواند و
لبخندی و
لگدی و بعد
چند قدم جلوتر
پشت سر را
نگاه و
پوزخند و
آب دهان...!
بعضی
سرشان را
انداخته اند پایین و
یک عمر خجالتی بودن و
کم حرفی خود را
هزار هزار هجا می نویسند!
نه برای خدا
بلکه برای دلی
که مدتهاست
سرپناه شیطان است!
سکوت نبود
تا حالا دفن شده بودم
زیر خروارها حرفی
که خودم هم
باور ندارم!
دیگر خبری
نیست از بی سیم و
بی سیم چی
همه آن گوشه گودال
به سجده رفته اند
تا صبح قیامت...
با خیال راحت تلفن را بردار
آن سوی خط اوباما منتظر است...!
پی نوشت:
