استغفار
یادآور
من هیچ و
همه چیز
خدا بودن است
بلا نعمت است یعنی!
آخرین باری که
نماز را اهسته خواندم و طولانی
کمرم درد می کرد!
من قابل ترحم و
تو انتهای رحم
خوب جور کرده ایی
در و تخته را خدا...
تشییع جنازۀ من است
روی دست اقوام وآشناها
دارم می روم خانه بخت!
و حسی می گوید
شده ام جهیزیه!
شبیه خرت وپرت های
دختری دم بخت!
و خدا این گونه
سالهای پیش
پتۀ اصلاح طلبان را
روی آب ریخت!
«وَ اِذا قیلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فی الْاَرْضِ
قالُوا اِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُون.
اَلا اِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُون.»
بقره، 11