طشت طلا

مانده بودند

این نورانیت سرت را

چه کنند!!

یکی گفت

"طشت طلا بیاورید!"

بی نشان

دو دست را

به کمر گذاشته اند...

کشته ها را نگاه می کنند؟!

سری تکان می دهند و

نیم نگاهی خجالت زده بهم...

شناسایی غیر ممکن است...

رو به آسمان، از خدا می پرسند؟!

"خدایا حسین کدام یکی است؟!"

نه سر، نه لباس،

و نه حتی یک نشانه ایی مثل انگشتر!

قربانی

وقتی خدا

حاجی شود

قربانی اش

می شود حسین

دندان سالم

پسر زیاد می گفت

"دندان هایی زیبایی دارد حسین"

یعنی  پس چرا هنوز سالم اند؟!

جا بوسه ها

به لبهایت

با چوب می زد

چرا که می خواست

دستش به جابوسه های پیامبر نخورد حسین !

حاجت کربلا

حاجت زمین کربلا این بود

" میشود بشوم مرقدت حسین؟! "

و حسین اجابت کرد

خواسته اش را

با مرگ خویش!

روضه ایی بی رحمانه...

....قبل از تحریر:

این پست را در

ادامه مطلب می گذارم

هرکه خواست بخواند

نگویید به من بی رحم....

روضه هایش را باید گفت

سندش کتاب تذکره الخواص صفحه دویست و سی ویک

پیشنهاد من این است نخوانید

شهادت

جز شهادت

هیچ مرگی

برازنده ات نبود حسین جان

نه ! نه!

از مرگها

دست شهادت را گرفتی و

با کرمت بها دادی

 از آن روز شهادت شد

منتهای آرزوی خوبان!

حج قبول

شادی شهر کوفه عجیب نیست...

کِل می کشند و ریسه می بندند!!

چرا که حاجی آورده اند...

"حجت قبول باشد حسین جان"

علی

طناب مدینه می شود

زنجیر در کوفه و شام

ولی علی همان علی است...